Hans am Ende

Hans am Ende

 
Hans am Ende werd als pastoorszoon 1864 in Trier geboren. In 1884 verhuisde hij als student aan de kunstacademie naar München. Tijdens een treinreis leerde hij toevallig Fritz Mackensen kennen, die hem naar Worpswede uitnodigde. Zo werd hij één van de oprichters van de Worpsweder kunstenaarsvereniging.

Zijn olieverfschilderijen onderscheiden zich door de nuances van de wolken- en hemelkleuren van het Worpsweder landschap. Zijn excellente etsen waren een voorbeeld voor zijn kunstvrienden, die deze techniek van hem leerden. Rainer Maria Rilke schreef over zijn kunst: „Muziek, ja dat is het waarmee men dat het beste vergelijken kan. Muziek van hoorns en harpen (…) De kleuren van zijn landschap zetten in, als hadden ze op een teken van een onzichtbaar dirigeerstokje gewacht“.

In zijn woonhuis, de huidige Buchenhof, brengt Hans an Ende vele mooie dagen en uren door met zijn vrouw Magda. De jonge Paula Becker schrijft hierover: “…De zachtheid van deze liefde, die deze twee mensen omringen, zet het hele huisje in een roserood licht. En iedereen, die in deze atmosfeer ademen mag, moet ook zacht en week worden…..“

1914 trekt hij als reserveofficier patriotisch in de eerste wereldoorlog. Daar raakt hij 1918 zwaar gewond en overlijdt kort daarop op de leeftijd van 54 jaar in Stettin.

Hans am Ende was onder zijn kunstenaarsvrienden zeer geliefd. Zijn veel te vroege dood had tot gevolg dat aan hem, in tegenstelling tot de andere oprichters van de kunstenaarsvereniging, weinig aandacht geschonken wordt. De kunsthistorische indeling van zijn volledig werk is moeilijk, omdat er geen erfgenamen waren die zich om de erfenis bekommerd hebben.